- نویسنده : ویکی مدیکال
- ۲۰ تیر ۱۴۰۲
- کد خبر 13051
- 1245 بازدید
- بدون نظر
- ایمیل
- پرینت
سایز متن /
فهرست مطلب
سبز شدن یک جوش جدید روی بدن می‌تواند اوقات بسیاری از افراد را تلخ کند، زیرا این حالت معمولاً با درد و خارش همراه است و باعث شکنجه روحی و جسمی می‌شود. اما باید توجه داشت که هر برآمدگی‌ای و جوش های غیر طبیعی روی پوست جوش نیست و ممکن است مشکلات دیگری نیز وجود داشته باشد که با جوش اشتباه گرفته می‌شوند.
جوش‌ها عمدتاً به دلیل انسداد منافذ پوستی و باکتری‌های عفونی در آنها به وجود می‌آیند. با این حال، مشکلات پوستی دیگری نیز وجود دارند که ظاهری شبیه به جوش دارند، مانند آکنه‌های روزانه، پوسته شدن و خارش پوست، پوسته شدن فراوان در زمستان، پسوریازیس، رزاسه و غیره. برخی از این مشکلات قابل درمان هستند، اما برخی دیگر نیاز به درمان طولانی‌مدت دارند.
بنابراین، برای تشخیص درست مشکلات پوستی، بهتر است به یک پزشک متخصص پوست مراجعه کنید و تشخیص دقیقی از مشکل پوستی خود بگیرید، تا راه درمان مناسب برای شما تعیین شود. همچنین، نگهداری و بهداشت مناسب پوست نیز می‌تواند به پیشگیری از برخی از مشکلات پوستی کمک کند.در ادامه انواع بیماریهایی که معمولا با جوش اشتباه گرفته می شوند براتون آورده شده.
جوش های غیر طبیعی که علامت بیماری خطرناک هستند
برخی از جوش ها ممکن است نشانه بیماری خطرناکی باشند. برای مثال، جوش هایی که به صورت پوستی و قرمز و دردناک در محل تومورهای پوستی (مانند سرطان پوست) یا در ناحیه اطراف زخم‌های باز و عفونی شده (مانند عفونت‌های باکتریایی) ایجاد می‌شوند، باید به عنوان نشانه‌های بیماری خطرناک مورد توجه قرار گیرند و به زودی به پزشک مراجعه شوند.
همچنین، در برخی بیماری‌های داخلی بدن مانند بیماری‌های عفونی، عوارض دارویی و بیماری‌های خاص پوستی مانند نئوپلاسم های خبیث (تومورهای خبیث پوست)، جوش هایی به وجود می‌آیند که باید توسط پزشک متخصص پوست مورد بررسی و درمان قرار گیرند.
بنابراین، در صورت بروز جوش هایی که با علامت‌های دیگر همراه هستند مانند درد، قرمزی، ورم، خارش، تغییر رنگ و شکل، بهتر است به زودی به پزشک مراجعه کنید تا علت آنها مشخص شود و درمان مناسب صورت بگیرد.
روزاسه
روزاسه یکی از بیماری‌های پوستی مزمن و التهابی است که اغلب با جوش اشتباه گرفته می‌شود. این بیماری در انواع مختلفی وجود دارد، اما دو نوع آن که از بقیه شایع‌تر هستند، شامل روزاسه قرمز (گر گرفتگی) و روزاسه رگ‌دار هستند.
روزاسه قرمز معمولاً به صورت یک حالت التهابی و قرمزی روی پوست شروع می‌شود و با زمان بیشتر شدن این التهاب، پوست پوک و پر از جوش‌های کوچک و دردناک می‌شود. در موارد شدیدتر، این بیماری می‌تواند باعث تشدید درد و خارش شود و روی پوست قرمزی‌هایی شبیه به زخم‌های باز نیز ایجاد کند.
روزاسه رگ‌دار، به صورت خطوط قرمز روی پوست شروع شده و در ادامه با افزایش تعداد و ضخامت این خطوط، به شکل پراکنده‌ای از برآمدگی‌های جوش‌مانند در میانه صورت تبدیل می‌شود.
با خلاف جوش که علت اصلی آن انسداد منافذ پوستی و باکتری‌های عفونی است، روزاسه معمولاً در اثر واکنش‌های مرتبط با هیستامین و مصرف غذاهای تند، کافئین و الکل به وجود می‌آید. بنابراین، برای کنترل این بیماری، ترکیبی از تغییر در رژیم غذایی و سبک زندگی، مصرف داروهای موضعی و استفاده از محصولات پوستی که باعث تحریک پوست نمی‌شوند، به کار می‌رود.
فولیکولیت
فولیکولیت یک مشکل پوستی شایع در تابستان است که به التهاب فولیکول‌های مو اطلاق می‌شود. نشانه‌های آن شامل ظاهر شدن جوش‌های کوچک و قرمز رنگی است که ممکن است مثل جوش‌های سرسفید، چرکین هم باشند. این جوش‌ها می‌توانند خارش دار یا دردناک باشند و در موارد شدیدتر، به شکل زخم‌هایی پوسته‌پوسته باشند. فولیکولیت می‌تواند در هر جایی از بدن ظاهر شود، مانند ران‌ها، باسن، گردن و زیر بغل.
فولیکولیت ممکن است به دلیل باکتری‌ها، قارچ‌ها یا ویروس‌ها به وجود بیاید. یکی از انواع آن فولیکولیت باکتریایی است که معمولاً در قسمت ریش مردان به وجود می‌آید و یک نوع دیگر آن فولیکولیت سودوموناس است که باکتری عامل آن بیشتر در آب‌های گرم و آلوده وجود دارد.
موارد خفیف فولیکولیت ممکن است با استفاده از پمادهای بدون نسخه بهبود یابند، اما موارد شدید فولیکولیت ممکن است نیاز به مصرف آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی داشته باشند. در صورتی که فولیکولیت با عفونت قارچی واژن همراه باشد، ممکن است برای درمان آن نیاز به داروهای ضد قارچ قوی باشد. بنابراین، برای درمان دقیق فولیکولیت، بهتر است به یک پزشک متخصص پوست مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی از نوع فولیکولیت شما گرفته شود و راه درمان مناسب برای شما تعیین شود.
کراتوزیس پیلاریس یا پوست مرغی شدن بدن
درست است، کراتوزیس پیلاریس یا پوست مرغی شدن بدن یک مشکل پوستی مزمن است که معمولاً بر روی بازوها، پاها، ران و گاهی صورت به وجود می‌آید. این بیماری معمولاً در دوران کودکی شروع می‌شود و در طول زمان بهبودی نمی‌یابد اما خطری برای سلامتی بدن ندارد.
علت ایجاد این برآمدگی های کوچک، انسداد فولیکول‌های مو توسط مقادیر غیر طبیعی از ماده کراتین است. این انسداد باعث تشکیل پیپ‌های کوچک که مانند پوست مرغ به نظر می‌رسند، می‌شود. این برآمدگی‌ها معمولاً با رنگ قرمز یا سفید هستند و می‌توانند باعث خارش، خشکی و تحریک پوست شوند.
برخی از راه‌های درمانی کراتوزیس پیلاریس شامل استفاده از مرطوب‌کننده‌ها، لوسیون‌ها و پمادهای موضعی هستند که به حذف سلول‌های مرده پوست و جلوگیری از مسدود شدن فولیکول‌های مو کمک می‌کنند. در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کنترل خشکی و التهاب پوست تجویز کند. همچنین، از روش‌های دیگری مانند لیزر و مایکرودرم‌آبریزی نیز برای درمان کراتوزیس پیلاریس استفاده می‌شود.
درماتیت پریورال یا اگزمای اطراف دهان
درست است، درماتیت پریورال یا اگزمای اطراف دهان یک ضایعه پوستی التهابی است که معمولاً در اطراف و لبه‌های دهان به وجود می‌آید. علت اصلی این مشکل شاید استفاده بیش از حد از استروئیدهای موضعی باشد، اما ممکن است به دلیل فلوراید در خمیردندان یا روش‌های جدید درمانی مرتبط با مایکروب‌های پوستی نیز رخ دهد.
برای کنترل درماتیت پریورال، بهتر است از استروئیدهای موضعی (با یا بدون نسخه)، کرم‌های سنگین و خمیردندان‌های فلوراید دار خودداری شود. به جای آن، از شوینده‌های ملایمی که برای پوست تحریک‌آمیز نیستند و لوسیون‌های سبک و غیر کومدوژنیک (یعنی باعث انسداد منافذ پوست نمی‌شوند) استفاده کنید. همچنین، مصرف مواد غذایی ناسالم، استرس و افزایش رطوبت دهان نیز می‌تواند این مشکل را تشدید کند، بنابراین بهتر است از مواد غذایی سالم و تغذیه‌ای مناسب استفاده کنید و در صورت لزوم از روش‌های کنترل استرس مانند مدیتیشن استفاده کنید.
در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای خاصی را برای کنترل درماتیت پریورال تجویز کند، اما در موارد ساده‌تر، این مشکل معمولاً با تغییر رژیم غذایی و استفاده از محصولات پوستی مناسب کنترل می‌شود.
سباسئوس هایپرپلازی
سباسئوس هایپرپلازی یک مشکل پوستی ژنتیکی است که معمولاً در نوجوانان و جوانان شروع می‌شود و مانند برآمدگی‌های گوشتی و دودنی شکلی که روی پوست صورت، گردن و بخش بالایی سینه قرار دارند، به نظر می‌رسد. این برآمدگی‌ها در واقع غدد چربی پوست هستند که بزرگ شده‌اند و معمولاً در ناحیه ناحیه بینی، پیشانی، گونه‌ها و چانه قرار دارند. این مشکل پوستی خوش‌خیم است و هیچ خطر برای سلامتی بدنی ندارد، اما برخی افراد ممکن است به دلیل ظاهر آنها احساس ناراحتی کنند.
برای درمان سباسئوس هایپرپلازی، روش‌های متعددی وجود دارد. یکی از روش‌های معمول درمان آن الکترودسیکاسیون است. در این روش درمانی، با استفاده از یک دستگاه الکتریکی کوچک و مخصوص، جریان الکتریکی به درون پوست فرستاده می‌شود تا به کاهش برآمدگی‌ها کمک کند. این روش درمانی برای کاهش برآمدگی‌های سباسئوس هایپرپلازی به کار می‌رود و به دلیل عدم جراحی و عدم نیاز به زمان بهبودی طولانی، مورد توجه قرار گرفته است.
هرچند که الکترودسیکاسیون یک روش درمانی کارآمد برای سباسئوس هایپرپلازی است، اما راهکارهای دیگری نیز برای درمان این مشکل پوستی وجود دارد. به عنوان مثال، لیزر، کرم‌ها و لوسیون‌ها، روش‌های دیگری هستند که برای درمان سباسئوس هایپرپلازی به کار می‌روند. همچنین، در صورتی که مشکل شما خیلی شدید باشد، مشاوره با پزشک پوسته و زیبایی مناسب است تا روش درمانی مناسب برای شما انتخاب شود.
موهای زیر پوستی یا موهای نازک
موهای زیر پوستی یا موهای نازک، معمولاً در ناحیه‌های حساس بدن ایجاد می‌شوند. این موها از قسمت‌هایی از پوست که در آنجا موهای زبر رشد می‌کنند، خارج شده و درون پوست رشد می‌کنند. این موها ممکن است باعث بروز برآمدگی‌هایی روی پوست شوند که باعث ناراحتی و ایجاد احساس ناخوشایندی شوند.
برآمدگی‌های زیر پوستی ممکن است به صورت جوش، کیست یا برآمدگی‌هایی با رنگ قرمز یا سفید ظاهر شوند. این برآمدگی‌ها در زنان بیشتر در نواحی نزدیک به محل تنگی لباس‌های شناور مانند بیکینی و زیر بغل دیده می‌شوند. در مردان، این برآمدگی‌ها بیشتر در نواحی چانه، گونه‌ها و ریش (بالای گردن) قرار دارند.
بهترین راه برای پیشگیری از بروز برآمدگی‌های زیر پوستی، جلوگیری از فشار دادن و ترکاندن آن‌هاست. این کار می‌تواند باعث بدتر شدن آنها شود و حتی عفونت و التهاب آنها را نیز افزایش دهد.
در بسیاری از موارد، موهای زیر پوستی به طور خودکار از بین می‌روند و نیازی به درمان خاصی ندارند. اما در صورتی که این موها دائمی باشند و یا دچار عفونت شوند، بهتر است به یک متخصص پوست مراجعه کنید. پزشک شما ممکن است پیشنهاد دهد از کرم‌های لایه‌بردار و شوینده هایی برای رفع آنها استفاده کنید. در موارد شدیدتر، روش‌های دیگری مانند لیزر، رادیوفرکانسی یا جراحی نیز برای درمان برآمدگی‌های زیر پوستی استفاده می‌شود.
سرطان سلول پایه‌ای
سرطان سلول پایه‌ای یک نوع سرطان پوست است که در لایه پایه‌ای روپوست به وجود می‌آید. با اینکه سرطان سلول پایه‌ای بسیار شایع است، اما سرعت پیشرفت آن نسبتاً کند است و به سایر اعضای بدن منتقل نمی‌شود. این نوع سرطان معمولاً در اثر قرار گرفتن بیش از اندازه در معرض پرتوهای فرابنفش از جمله خورشید و دستگاه‌های برنزه‌کننده به وجود می‌آید.
سلول‌های پایه‌ای سرطانی به شکل برآمدگی‌هایی براق، نیمه شفاف یا صورتی رنگ و به همراه عروق خونی کوچکی روی پوست ظاهر می‌شوند. این برآمدگی‌ها معمولاً با یک جوش اشتباه گرفته می‌شوند و بسیاری از افراد می‌توانند آن را به اشتباه به عنوان یک جوش ساده تشخیص دهند. اگر برآمدگی‌ای روی پوست وجود دارد که با گذشت یک یا دو ماه هنوز از بین نرفته، باید به متخصص پوست مراجعه کنید تا این بیماری را بررسی کند.
درمان سرطان سلول پایه‌ای معمولاً شامل فتوداینامیک تراپی، جراحی موس (نوع خاصی از جراحی سرطان پوست) و تراشیدن بافت می‌شود. در صورت تشخیص در مراحل اولیه، جراحی موس ممکن است که پوست را حفظ می‌کند. اما در صورتی که سرطان پوست در مراحل پیشرفته تشخیص داده شود، ممکن است به جراحی و تراشیدن بافت نیز نیاز باشد. همچنین، در مواردی که سرطان پوست در مناطقی قرار دارد که جراحی آنها مشکل است، فتوداینامیک تراپی می‌تواند به عنوان یک روش درمانی مؤثر باشد.
https://wikimedical.ir/?p=13051
