انواع بیمارهای مقاربتی یا بیماری های جنسی (STD) بشناسید

“STD” مخفف عبارت “Sexually Transmitted Disease” به معنای “بیماری‌های که از طریق رابطه جنسی منتقل می شوند” است. این بیماری‌ها شامل عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و انگلی است که از طریق فعالیت‌های جنسی به اشتراک گذاشته می‌شوند. برخی از مشهورترین STDها عبارتند از سیفیلیس، گونوره، کلامیدیا، هپاتیت B و C، هرپس ژنیتال، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) و ایدز (HIV)، که همگی می‌توانند عوارض جدی و یا مزمن برای سلامتی فرد را به همراه داشته باشند. بهترین روش برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری‌ها، استفاده از روش‌های مانند استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی، اجتناب از فعالیت‌های جنسی با شخصی ناشناس، و انجام تست‌های منظم برای شناسایی و درمان این بیماری‌ها است.

بیماری مقاربتی یا جنسی چیست ؟

بیماری‌های جنسی و مقاربتی در اغلب موارد دارای علائم و نشانه‌های مشخصی هستند، که با توجه به این علائم و نشانه‌ها می‌توان آن‌ها را تشخیص داد. با این حال، برخی از این بیماری‌ها هیچ علامت و نشانه‌ای ندارند و تنها با آزمایشات مشخص می‌شوند.

بیشتر بیماری‌های مقاربتی از طریق رابطه جنسی با فرد آلوده منتقل می‌شوند و بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری‌ها شبیه به افراد سالم هستند و هیچ علامت و نشانه‌ای ندارند. به همین دلیل، برخی افراد ممکن است با دیدن برآمدگی یا زخمی در بدن خود، شک کنند که آیا به بیماری جنسی مبتلا شده‌اند یا نه. با این حال، تشخیص این بیماری‌ها تنها با آزمایشات مختلف انجام می‌شود و تصمیم‌گیری درباره وجود یا عدم وجود بیماری باید توسط پزشک صورت گیرد.

بهترین راه برای پیشگیری از بیماری‌های جنسی، استفاده از روش‌های مانند استفاده از کاندوم و حفظ بهداشت بدن است. همچنین، از آنجایی که بیشتر این بیماری‌ها به صورت آسیب‌ناپذیر و بدون علامتی هستند، برای جلوگیری از شیوع آن‌ها، بهتر است که از روش‌های پیشگیری موثر استفاده شود و در صورت شک، به پزشک مراجعه کرد.

خرچنگ std چیست ؟

“خرچنگ std” یا همان “STD Crab” یک شخصیت خیالی است که در برخی از جوامع آنلاین به عنوان نمادی برای بیماری‌های منتقله جنسی (STDs) استفاده می‌شود. این شخصیت با توجه به شکل و ظاهر خرچنگ، به عنوان نمادی برای بیماری‌هایی مانند خراشیدگی‌های مربوط به STDها استفاده می‌شود. اما در واقعیت، خرچنگ هیچ رابطه‌ای با بیماری‌های منتقله جنسی ندارد و استفاده از این نماد بیشتر به عنوان یک شوخی یا شخصیت جالب در جوامع آنلاین است.

انواع بیمارهای مقاربتی و جنسی STD با عکس

بیماری‌های جنسی منتقله شونده (STDs) شامل بیماری‌های باکتریایی، ویروسی و انگلی است که از طریق فعالیت‌های جنسی به اشتراک گذاشته می‌شوند. بعضی از معروف‌ترین بیماری‌های جنسی و STDها عبارتند از:

عکس تبخال دهانی یا HSV-1 و HSV-2

تبخال دهانی و تناسلی یا HSV-1 و HSV-2

هرپس سیمپلکس (Herpes simplex) یکی از ویروس‌هایی است که می‌تواند عفونت‌هایی را در بدن ایجاد کند. این ویروس توسط دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ (HSV-1) و هرپس سیمپلکس نوع ۲ (HSV-2) نمایندگی می‌شود. HSV-1 عمدتاً باعث عفونت در ناحیه دهان، لب‌ها و گلو می‌شود، در حالی که HSV-2 بیشتر با عفونت‌های جنسی مانند آفت‌های دوار و آفت زنجیره‌ای (Genital herpes) مرتبط است. افراد می‌توانند در صورت برخورد با این ویروس علائمی مانند خارش، سوزش، درد  در ناحیه مبتلا تجربه کنند.

در صورتی که این ویروس به صورت منظم عود کند، ممکن است علائم دائمی شود و به مشکلات جدی‌تری مانند التهاب‌های مزمن، عفونت‌های چشم و یا عفونت‌های مغزی منجر شود. درمان هرپس سیمپلکس با استفاده از داروهای ضد ویروسی و درمان علائم مرتبط با آن انجام می‌شود.

ویروس هرپس سیمپلکس نوع ۱ مسبب بیماری تبخال دهانی است که به عنوان Cold sores، fever blisters یا oral herpes شناخته می‌شود. این بیماری باعث تشکیل تاول‌های دردناک و کوچکی می‌شود که در اطراف لب‌های فرد قرار می‌گیرند و بیشتر اوقات بین هفت تا ده روز زمان می‌برد تا این تاول‌ها سوراخ و پوسته‌پوسته شده و در نهایت بهبود یابند.

تبخال دهانی به سادگی از طریق بوسیدن یا تماس مستقیم با منطقه‌های تحت تأثیر، از جمله لب‌ها، سرایت می‌کند. همچنین، با برقراری رابطه جنسی دهانی، می‌توان ویروس هرپس را به اندام تناسلی شریک جنسی انتقال داد. بنابراین، برای جلوگیری از انتقال این ویروس، استفاده از روش‌های پیشگیری مانند استفاده از کاندوم و حفظ بهداشت شخصی مهم است. در صورت بروز علائم تبخال دهانی، بهتر است که فرد مبتلا به این بیماری، از تماس با دیگران خودداری کند تا جلوگیری از انتقال آن به دیگران صورت پذیرد.

تبخال تناسلی یک بیماری است که با نشانه‌هایی همچون گروهی از تاول‌های کوچک که سر باز می‌کنند و تبدیل به زخم‌های دردناکی می‌شوند، همراه است. در اکثر موارد، عامل ایجادکننده این بیماری، ویروس هرپس سیمپلکس ۲ است.

بسیاری از افراد ممکن است به این ویروس مبتلا شوند ولی هیچ نشانه خاصی نداشته باشند. برخی دیگر ممکن است نشانه‌های خفیفی داشته باشند، مانند قرمز شدن یا تاول‌های سر باز نکرده، که به راحتی می‌توان آن‌ها را نادیده گرفت.

درمان سرکوب‌کننده، نه تنها میزان بروز این بیماری در فرد مبتلا را کاهش می‌دهد، بلکه احتمال انتقال این ویروس به شریک جنسی را هم کاهش می‌دهد.

لازم به ذکر است که تشخیص تبخال تناسلی تنها از طریق آزمایش صورت می‌گیرد. در واقع بسیاری از بیماران مبتلا به ویروس هرپس سیمپلکس ۲، تا زمانی که شریک جنسی آن‌ها هم به این بیماری مبتلا نشده باشد، از وجود این ویروس در بدن خود آگاه نیستند

زگیل تناسلی

زگیل تناسلی، که با نام های دیگری مانند کاندیلوما آکومیناتا و زگیل تناسلی ویروسی هم شناخته می‌شود، یک عفونت جنسی رایج است که معمولاً به علت ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. این عفونت به صورت رشد زگیل‌های کوچک و خارجی در منطقه تناسلی و اطراف آن ایجاد می‌شود.

عکس زگیل تناسلی

عوامل زیر باعث افزایش خطر ابتلا به زگیل تناسلی می‌شوند:

1. تعداد شریکان جنسی: داشتن شریکان جنسی بیشتر احتمال ابتلا به HPV را افزایش می‌دهد.
2. سن: افراد جوانتر و به‌خصوص کسانی که در دوران نوجوانی یا اوایل بلوغ به فعالیت‌های جنسی پرداخته‌اند، در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
3. سیستم ایمنی ضعیف: افرادی که سیستم ایمنی ضعیف‌تری دارند، مانند کسانی که به عفونت‌های اچ‌آی‌وی مبتلا هستند، در معرض خطر بیشتری از ابتلا به زگیل تناسلی هستند.

علائم زگیل تناسلی:

• زگیل‌های کوچک، برجسته و سفید یا قهوه‌ای رنگ در منطقه تناسلی یا اطراف آن
• دیسکومفورت، خارش یا سوزش در منطقه تناسلی
• خونریزی در هنگام رابطه جنسی (در برخی موارد)

درمان زگیل تناسلی:

زگیل تناسلی قابل درمان است، اما درمان کامل HPV ممکن نیست. پزشک ممکن است داروهای موضعی یا روش‌های درمانی دیگری مانند کرایوتراپی (یخ‌زدایی)، الکتروکوتری (سوزاندن با برق) یا لیزر درمانی تجویز کند. در برخی موارد، جراحی نیز ممکن است لازم باشد.

پیشگیری از زگیل تناسلی:

برای پیشگیری از ابتلا به زگیل تناسلی و HPV، راههای زیر می‌تواند مفید باشد:

1. واکسن‌های HPV: واکسن‌های موجود برای پیشگیری از انواع مختلف HPV که باعث ایجاد زگیل تناسلی و سرطان‌های مرتبط می‌شوند، مفید هستند. این واکسن‌ها عمدتاً به نوجوانان پیشنهاد می‌شود، اما افراد بزرگسال هم می‌توانند از آن‌ها بهره‌برداری کنند.
2. استفاده از وسایل محافظ جنسی: استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی می‌تواند به کاهش انتقال HPV کمک کند، اما ممکن است کاملاً محافظت نکند چون کاندوم تمام نواحی پوستی موثر نیست.
3. انتخاب شریک جنسی ثابت: داشتن شریک جنسی ثابت و اعتماد به او می‌تواند خطر ابتلا به زگیل تناسلی و بیماری‌های مقاربتی دیگر را کاهش دهد.
4. تست و معاینات منظم: انجام تست‌های منظم و معاینه‌های پزشکی برای شناسایی عفونت‌های جنسی و یا زگیل تناسلی به موقع می‌تواند به مدیریت بهتر و درمان زودهنگام کمک کند.

التهاب میزراه مرتبط با بیماری های مقاربتی std

التهاب میزراه (prostatitis) یک عفونت یا التهاب در پروستات است که ممکن است به عنوان یکی از عوارض بیماری‌های جنسی std نیز رخ دهد. با این حال، بیشتر موارد التهاب پروستات با بیماری‌های جنسی مرتبط نیستند و می‌تواند به علت عفونت با باکتری‌ها یا ویروس‌ها، تحریک شدن توسط شیمیایی‌های جسمانی، یا علل دیگری رخ دهد.

در صورتی که علت التهاب پروستات با بیماری جنسی مرتبط باشد، ممکن است بیماری‌هایی مانند گونوره، کلامیدیا، تریکومونیاز و شالوده (chlamydia and trichomoniasis) علت آن باشند. در بعضی از موارد، باکتری‌هایی که باعث عفونت مثانه و ادرار وارد بدن شده‌اند، نیز ممکن است به پروستات منتقل شوند و التهاب آن را ایجاد کنند.

علائم التهاب پروستات شامل درد و سوزش در ناحیه پروستات، درد و سوزش در هنگام ادرار کردن، درد و سوزش در هنگام رابطه جنسی، تب و احساس خستگی و ناراحتی است. برای تشخیص التهاب پروستات، پزشک ممکن است تست‌های ادرار، نمونه‌برداری از پروستات یا سونوگرافی را انجام دهد.

درمان التهاب پروستات در صورت مربوط بودن به بیماری جنسی، با درمان بیماری جنسی مرتبط است. در صورتی که علت بیماری باکتریایی باشد، داروهای ضد باکتری معمولاً برای درمان استفاده می‌شوند. همچنین، استفاده از داروها و روش‌های دیگری مانند آنتی‌بیوتیک‌ها، ضد التهاب‌ها، ماساژ پروستات و تمرینات کانال پروستات نیز به درمان التهاب پروستات کمک می‌کنند.

التهاب میزراه

وقتی مردان به سوزاک یا کلامیدیا مبتلا می‌شوند، معمولا هیچ علامت و نشانه‌ای وجود ندارد. با این حال، ترشح آلت تناسلی و دیگر نشانه‌های التهاب میزراه از جمله قرمزی و تورم سر آلت، احساس درد و سوزش هنگام ادرار می‌توانند از نشانه‌های این بیماری باشند. در بعضی موارد، ممکن است فقط وقتی فرد دچار انزال شده باشد، نشانه‌هایی در ترشحات شخص دیده شود.

افرادی که به سوزاک مبتلا شده‌اند، احتمالا بیشتر از افراد مبتلا به کلامیدیا ترشحات دارند. معمولا افراد مبتلا به سوزاک ترشحات بسیار زیادی دارند و در بعضی موارد، این ترشحات فقط لکه زردی بر لباس زیر فرد بر جای می‌گذارند یا بر سر آلت فرد به شکل پوسته‌های خشک و لعاب‌داری ظاهر می‌شوند.

دردناک شدن و تورم بیضه‌ها، تکرر ادرار و افزایش میزان آن از نشانه‌های دیگر این بیماری هستند. در صورتی که گلوی فرد دچار عفونت شود، این ناحیه دچار خارش و زخم می‌شود.’

التهاب گردن رحم مرتبط با بیماری های جنسی std

التهاب گردن رحم می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود که یکی از آنها عفونت های مقاربتی است. علائم این بیماری عبارتند از:

•ترشحات غیرطبیعی از واژن مانند ترشحات چرکی، خونی یا با بوی بد

•آبسه های کوچک دردناک در ناحیه واژن یا گردن رحم

•احساس سوزش یا خارش در واژن و گردن رحم

•درد یا ناراحتی در هنگام مقاربت جنسی یا معاینه گینکولوژیک

•حساسیت گردن رحم به لمس در معاینه

•تب و لرز خفیف

درمان این std به عامل به وجود آورنده آن متفاوت است. معمولا شامل مصرف آنتی بیوتیک، ضد قارچ و ضد ویروس است. همچنین استراحت، نوشیدن زیاد مایعات و کاهش فعالیت جنسی نیز توصیه می شود.

وقتی رحم ورم می‌کند و التهاب پیدا می‌کند، به آن التهاب گردن رحم گفته می‌شود. بسیاری از عوامل می‌توانند باعث ایجاد این بیماری شوند، اما بیماری‌های جنسی std مانند تریکومونیازیس، سوزاک یا کلامیدیا از عوامل اصلی ایجادکننده التهاب گردن رحم هستند.

برای تشخیص قطعی و درمان مناسب پزشک معاینه و آزمایش های لازم را انجام می دهد.

بیماری سفلیس اولیه

سفلیس اولیه یک بیماری جنسی واگیردار است که توسط تریکوموناس پالیدوم به وجود می آید. این بیماری از راه مقاربت جنسی بدون استفاده از کاندوم منتقل می شود.

علائم اولیه سفلیس ظرف ۳ هفته تا ۳ ماه پس از قرار گرفتن در معرض بروز می کند و شامل موارد زیر است:

•آبسه ها یا زخم هایی با قطر ۱-۵ سانتی متر که به صورت تکی یا چند تایی ظاهر می شوند.

•آبسه ها معمولا بی درد هستند و به تدریج بزرگ و سفت می شوند.

•غدد لنفاوی منتشر در ناحیه تناسلی متورم می شوند.

•تب، خستگی، دردهای عضلانی و سر درد همراه با راش های پوستی

درمان سفلیس اولیه شامل درمان آنتی بیوتیکی است. با درمان مناسب و به موقع این بیماری قابل بهبود است و احتمال عود آن کاهش می یابد.

در صورت عدم درمان می تواند منجر به عوارض خطرناکی همچون آسیب به مغز، اعصاب، چشم، قلب و مفاصل شود.

سفلیس اولیه، یکی از سه درجه تعریف شده برای عفونت سفلیس است که با ظاهر شدن زخم‌های باز شناخته می‌شود که به آن‌ها “شانکِر” می‌گویند. شانکرها معمولاً گرد و بدون درد هستند و به همین دلیل تشخیص آن‌ها در گلو، واژن یا مقعد شخص کار سختی است.

نواحی بیرونی واژن به راحتی دچار شانکرهای سفلیسی می‌شوند و معمولاً سه تا شش هفته طول می‌کشد که بدون هیچ درمانی بهبود پیدا می‌کنند. با این حال، بهبود خودبه‌خودی آن‌ها به این معنا نیست که عفونت اصلی از بین رفته است.

در صورتی که عفونت سفلیسی درمان نشود، این بیماری ممکن است سال‌ها در بدن شخص باقی بماند. در مرحله بعدی، فاز دوم عفونت آغاز می‌شود که مواردی مانند خستگی، علائم شبیه به آنفولانزا و گاهی بروز برآمدگی‌های زگیل‌مانند در اطراف واژن شخص از نشانه‌های این فاز هستند. پس از کمی تاخیر و چند سال بعد، مرحله سوم سفلیس آغاز می‌شود که وخیم‌ترین حالت این بیماری است.

بیماری شپش تناسلی

شپش تناسلی یا شپش کیسه در انسان ناشی از کنه های کوچکی به نام کنه تناسلی است. این کنه ها روی موهای ناحیه تناسلی زندگی می کنند و می توانند باعث خارش شدید شوند. شپش تناسلی یک بیماری پوستی شایع و واگیردار و std است که در هر سنی ممکن است رخ دهد.

علائم شپش تناسلی عبارتند از:

•خارش شدید در ناحیه تناسلی و مقعد

•قرمزی و التهاب پوست در منطقه تناسلی

•دیدن کنه های کوچک (طول حدود ۰٫۵ میلی متر) و سفیدرنگ در لباس زیر یا روی موهای ناحیه تناسلی

•خشکی پوست

•احساس حرکت در زیر پوست که به دلیل حرکات کنه است

درمان شپش تناسلی شامل استفاده از کرم ها و لوسیون های موضعی حاوی پرمترین یا اکونازول است که موجب از بین رفتن شپش ها و تخم های آنها می شود. همچنین رعایت بهداشت فردی و شستشوی مکرر لباس ها و حمام کردن با آب گرم توصیه می شود. درمان کامل شپش تناسلی معمولا ً بین یک تا دو هفته طول می کشد.

شپش تناسلی

اگرچه به نظر می‌رسد بیمار جنسی شپش تناسلی بیشتر نوعی اذیت کننده برای افراد است تا یک نگرانی برای به خطر افتادن سلامت مردم، اما حقیقت تلخ این است که هر سال بین شش تا دوازده میلیون آمریکایی با شپش تناسلی آشنا می‌شوند، طبق یک پژوهش که در مجله بین‌المللی تحقیقات پیشرفته بیولوژی و پزشکی منتشر شده است.

بیماری جنسی شپش تناسلی شبیه شپش سر نیست و بیشتر به واسطه رابطه جنسی نامشروع منتقل می‌شود، با این حال، احتمال کمی وجود دارد که از طریق لباس‌های مشترک یا ملافه به افراد دیگر نیز منتقل شود.

علائم بیماری جنسی شپش تناسلی شامل حشراتی شبیه خرچنگ در ناحیه تناسلی و خارش هستند. اگر حشرات در موهای ناحیه تناسلی دیده شود و همچنین فرد دچار خارش باشد، احتمال مبتلا به این بیماری وجود دارد. یکی دیگر از نشانه‌های بیماری جنسی شپش تناسلی، تخم‌های بیضی‌شکل سفیدی هستند که به موهای این ناحیه چسبیده‌اند.

علائم شپش تناسلی معمولاً در ناحیه تناسلی مشاهده می‌شوند، اما ممکن است به دیگر نواحی بدن که موهای ضخیم داشته باشند، نیز سرایت کند. درمان شپش تناسلی با استفاده از لوسیون شپششی با حداقل ۱٪ پرمترین یا نوعی موسی حاوی پیرِترین و پیپرونیل با باتوکسیل امکان‌پذیر است.

گال (Scabies) یا جَرب مرتبط با std

گال (Scabies) یا جَرب، یک عفونت پوستی است که ناشی از یک کرم کوچک به نام جَرب است. این کرم در پوست انسان زندگی می کند و با زیستن در پوست، باعث ایجاد خارش و التهاب در بیمار می شود. گال معمولاً به وسیله تماس مستقیم با پوست آلوده به گال انتقال پیدا می‌کند، اما ممکن است از طریق استفاده از اشیاء به اشتراک گذاشته شده مانند لباس، حوله و تختخواب نیز منتقل شود.

علائم گال شامل خارش شدید در نواحی مختلف بدن، به ویژه در ناحیه دستها، مچ‌ها، کمر، تنه و بینی، ایجاد خطوط کوچک و ریز بر روی پوست، و گاهی اوقات التهاب و آسیب به پوست هستند.

برای درمان گال، معمولاً از کرم‌ها و اسپری‌های ضد جَرب محلی استفاده می‌شود که باید به صورت کامل بر روی پوست بدن استفاده شود. همچنین، می‌توان از داروهای خوراکی نیز استفاده کرد. همراه با این درمان‌ها، شستشوی معمولی با آب و صابون و شستشوی لباس‌ها و اشیاء به اشتراک گذاشته شده با بیمار نیز مهم است. به علاوه، از ارتباط جنسی و استفاده از لوازم بهداشتی به اشتراک گذاشته شده با دیگران در طول درمان باید خودداری شود.

کال یا جرب، نوعی آلودگی پوستی است که به واسطه نوعی مایت به نام هیره خارشی ایجاد می‌شود. این حشرات بسیار ریز روی پوست زندگی می‌کنند و می‌توانند وارد بافت بدن شده و تخم‌گذاری کنند، که باعث ایجاد خارش و بثورات قرمز بر روی پوست می‌شود. علائم و نشانه‌های جرب در مرحله اول در نقاطی که پوست مرطوب‌تری دارند بروز می‌کند، مانند بین انگشتان، روی مچ دست و پا و در ناحیه تناسلی فرد. همچنین، تماس عادی با لباس‌ها، حوله‌ها و ملافه‌های تخت‌خواب می‌تواند راه دیگر انتقال جرب باشد.

برای درمان بیماری جنسی جرب، معمولاً تجویز داروهای موضعی مانند الیمیت (پرمترین)، یوراکس (کروتامیتون)، لیندان (گاماکسن) یا استرومکتول (ایورمکتین) استفاده می‌شود، که موثر هستند.

شانکرویید زودرس

شانکرویید، نوعی بیماری جنسی std و مقاربتی باکتریایی است که در آمریکا نادر است و در سراسر دنیا میزان بروز آن رو به کاهش است، اگرچه هنوز هم در بخش‌هایی از آفریقا و کارائیب مشاهده می‌شود. در واقع، اگر در این نواحی باشید و با فردی رابطه جنسی برقرار کنید، ممکن است به این عفونت دچار شوید.

نشانه‌های شانکرویید معمولاً بین ۴ تا ۱۰ روز بعد از عفونت پدیدار می‌شوند. این بیماری باعث ایجاد جوش‌های پر از چرک قرمز رنگی می‌شود، که ممکن است به زخم‌های شانکر مانندی تبدیل شوند. البته، این زخم‌ها به جای داشتن سطحی صاف، سطحی ناهموار دارند. زخم‌های ایجاد شده در این بیماری std ، در مقایسه با بیماری سفلیس، کمتر دردناک هستند.

برای درمان بیماری جنسی شانکرویید، معمولاً با مصرف یک دوز آزیترومایسین خوراکی یا تزریق عضلانی سفتریاکسون می‌توان این بیماری را درمان کرد.

توجه: زخم‌های اندام تناسلی که در عفونت شانکرویید و بیماری سفلیس ایجاد می‌شوند، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند زیرا این زخم‌ها می‌توانند خطر ابتلا به ویروس ایدز را افزایش دهند.

بیماری جنسی شانکرویید تاخیری

شانکرویید، در موارد حاد می‌تواند باعث ترکیدن گره‌های لنفاوی موجود در ناحیه کشاله ران شود. این گره‌ها، نزدیک خط باسن قرار دارند و توسط پاها، کشاله ران و نشیمن‌گاه محاصره شده‌اند.

لنفادنوپاتی کشاله ران، یکی از نشانه‌های رایج شانکرویید است و معمولاً تنها نشانه این عفونت همین است. اگرچه، احتمال بسیار کمی وجود دارد که غدد لنفاوی پاره شوند، اما اگر نشانه‌ها نادیده گرفته شوند و درمان نشوند، ممکن است این اتفاق بیفتد.

هشدار: از آن‌جایی که اصولاً ابتلا به شانکرویید در زنان نشانه خاصی ندارد، ممکن است به این بیماری توجهی نشود. در این صورت، شانکرویید به عفونت درجه دوی جدی‌تری تبدیل می‌شود، مانند تورم ناحیه تناسلی یا ایدز.