با این روش‌ها روند پیری را معکوس کنید و جوان شوید

در جستجوی جوانی ابدی، انسان‌ها از زمان‌های بسیار دور تلاش‌های مداومی داشته‌اند. علم پزشکی و تحقیقات تخصصی به ما نشان می‌دهند که اگرچه پروسهٔ پیری غیرقابل اجتناب است، می‌توان با اتخاذ تصمیمات درست در زندگی سبک‌های زندگی، رژیم غذایی، ورزش و استفاده از پیشرفت‌های علمی جدید، سرعت این روند را کند یا حتی برخی از تأثیراتش را معکوس کرد. در این مقاله از ویکی مدیکال ، ما به تکنیک‌ها و استراتژی‌های موثری می‌پردازیم که به شما کمک می‌کنند تا سطح سلامت و توانایی‌های جوانی خود را حفظ کنید و حتی جوان‌تر به نظر برسید.

علم پیری و روند پیری

علم پیری که به آن ژرنتولوژی نیز گفته می‌شود، به مطالعه‌ی فرآیندهای بیولوژیکی و فیزیولوژیکی مرتبط با روند افزایش سن می‌پردازد. این حوزه شامل بررسی تغییرات سلولی، مولکولی و عملکردی است که بر اندام‌ها و سیستم‌های بدن تاثیر می‌گذارند و به‌مرور به کاهش قابلیت‌ها و افزایش احتمال بروز بیماری‌ها منجر می‌شوند.

 روند پیری چگونه شکل می‌گیرد

1. تغییرات سلولی: پیری در سطح سلولی با تغییراتی همچون کوتاه شدن تلومرها، تجمع پروتئین‌های غیرعادی، و افزایش خطای دی‌ان‌ای ارتباط دارد. تلومرها که نوک کروموزوم‌ها را می‌پوشانند، با هر دوره‌ی تقسیم سلولی کمی کوتاه‌تر می‌شوند و وقتی به طول خاصی برسند، باعث می‌شوند که سلول دیگر تقسیم نشود و وارد مرحله‌ای به نام سنسنس شود.
2. تجمع آسیب مولکولی: مولکول‌هایی مانند پروتئین‌ها، لیپیدها و اسیدهای نوکلئیک با گذشت زمان دچار آسیب ناشی از عواملی مانند استرس اکسیداتیو شده و تجمع این آسیب‌ها می‌تواند به کاهش عملکرد سلولی و افزایش خطر بیماری‌های مزمن بینجامد.
3. خطای تعمیر DNA: دی‌ان‌ای همیشه در معرض آسیب‌های محیطی و داخلی است. در حالی که سلول‌ها مکانیزم‌هایی برای تعمیر این خطاها دارند، این فرآیند می‌تواند با افزایش سن کمتر موثر باشد. این امر می‌تواند منجر به تغییراتی در عملکرد سلول شود که در نتیجه‌ی آن، سلول‌ها نمی‌توانند درست عمل کنند.
4. عملکرد ایمنی و التهاب:با پیشرفت سن، سیستم ایمنی توانایی خود را برای مقابله با عفونت‌ها یا تشخیص سلول‌های غیرطبیعی کاهش می‌دهد. همچنین، التهاب مزمن می‌تواند به مرور پایه و اساس بسیاری از بیماری‌های مرتبط با سن مانند آرتریت، بیماری قلبی و سرطان را شکل دهد.
5. تغییرات متابولیک و هورمونی: با افزایش سن، متابولیسم کندتر شده و تعادل هورمونی دچار تغییر می‌شود. این امر می‌تواند بر وزن، قدرت عضلانی، استخوان‌بندی، و دیگر جنبه‌های سلامتی تأثیر بگذارد.
6. نقش ژنتیک: برخی از افراد به دلیل عوامل ژنتیکی ممکن است تمایل بیشتری به پیری سریع‌تر یا شرایط خاص مرتبط با سن داشته باشند. با این حال، نقش ژنتیک به‌طور کامل شناخته‌شده نیست و محیط نیز تاثیر عمده‌ای دارد.

تعریف روند پیری و تأثیر آن بر بدن و ذهن

پیری (Aging) یک فرآیند طبیعی است که تمام موجودات زنده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این فرایند به مجموعه‌ای از تغییرات تدریجی در سطح سلولی و سیستمی اشاره دارد که با گذشت زمان در ارگانیسم‌ها رخ می‌دهد و به کاهش توانایی‌های فیزیولوژیک و افزایش احتمال مرگ منجر می‌شود. پدیدهٔ پیری، هم در جنبه‌های جسمی و هم روانی و شناختی، دامن گیر افراد می‌شود.

تأثیر پیری بر بدن:

1. سیستم عضلانی-اسکلتی: با پیری، تودهٔ عضلانی کاهش یافته و قدرت عضلات نیز کمتر می‌شود، این شرایط می‌تواند به ضعف و خطر افتادن منجر گردد. استخوان‌ها نیز تراکم خود را از دست داده و شکننده‌تر می‌شوند، که احتمال کاهش سلامت استخوان و خطر شکستگی‌های استخوانی را افزایش می‌دهد.
2. پوست: پوست نازک‌تر، کم انعطاف‌تر و کمتر قادر به ترمیم خود می‌شود، خطوط و چروک‌ها بیشتر ظاهر شده، و زخم‌ها آهسته‌تر التیام می‌یابند.
3. سیستم قلبی-عروقی: دیواره‌های عروق خونی و شریان‌ها سفت‌تر شده و قلب با درجاتی از فشار اضافی برای پمپاژ خون مواجه می‌شود، که می‌تواند به بیماری‌های قلبی منجر شود.
4. سیستم متابولیک:متابولیسم کاهش می‌یابد و توانایی بدن برای پردازش قند و چربی‌ها کمتر می‌شود، که می‌تواند منجر به دیابت نوع ۲ و افزایش وزن گردد.
5. سیستم ایمنی: سیستم ایمنی ضعیف‌تر شده و بدن کمتر قادر به مقابله با عفونت‌ها و سرطان است.

تأثیر پیری بر ذهن:

1. تغییرات شناختی: بسیاری از افراد تجربه کاهش حافظه کوتاه‌مدت یا کاهش سرعت در پردازش اطلاعات را دارند. برخی تغییرات ممکن است نشان‌دهندهٔ پیری طبیعی باشد، در حالی که تغییرات شدیدتر ممکن است نشان‌دهندهٔ شروع بیماری‌های نورودژنراتیو مانند آلزایمر باشد.
2. خلق و خو: روند پیری و پیری می‌تواند بر خلق و خوی فرد تأثیر بگذارد، برخی از افراد ممکن است دچار افسردگی یا اضطراب شوند و بعضی دیگر ممکن است احساس رضایت و آرامش بیشتری داشته باشند.
3. روابط اجتماعی و عملکرد: مهارت‌های اجتماعی و نقش‌های اجتماعی افراد معمولاً با پیری تغییر می‌کنند، که می‌تواند بر حس تعلق و کیفیت زندگی تأثیر بگذارد.

پیری یک تجربه‌ی فردی است و می‌تواند به شیوه‌های متفاوتی بر انسان‌ها اثر گذارد. با این وجود، شناخت روند طبیعی پیری و عوامل مؤثر بر آن به افراد کمک می‌کند تا استراتژی‌هایی برای سالمندی فعال و پربار طراحی کنند.

معرفی مفهوم “پیری برعکس” و چشم‌انداز ممکن جوان شدن

مفهوم “پیری برعکس” (اصطلاحا Reverse Aging یا Age Reversal) به طیفی از روش‌ها و استراتژی‌هایی اشاره دارد که هدف آن‌ها کاهش علائم خارجی و داخلی پیری و بازگرداندن ویژگی‌های جوانی به بدن و ذهن است. این ایده بر این باور استوار است که بعضی از فرایندهای بیولوژیکی و فیزیولوژیکی که با پیری شدت می‌یابند، قابل کنترل یا حتی قابل معکوس‌سازی هستند.

چشم‌انداز ممکن در زمینه “پیری برعکس”، از تحقیقات و پیشرفت‌هایی در حوزه‌های متعدد نشأت می‌گیرد:

1. تغییرات سبک زندگی: اصلاح رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی، مدیریت استرس و بهبود کیفیت خواب می‌توانند به بهبود توانایی‌های بدنی و شناختی کمک کنند و به طور کلی فرایندهای پیری را کُند کنند.
2. پزشکی پیشگیری: ردیابی و درمان زودهنگام شرایط پزشکی می‌تواند به کاهش شتاب پیری و مراقبت‌های بهینه در دوران پیری کمک کند.
3. فناوری بیولوژیکی و ژنتیک: تحقیقات در زمینه‌ی تلومرها، سلول‌های بنیادی، ژن‌درمانی و ویرایش ژن‌ها ممکن است در آینده به افراد امکان دهند تا برخی از مکانیسم‌های مولکولی و ژنتیکی عامل پیری را معکوس کنند.
4. زیست شناسی سنتتیک و نوتروپیک‌ها: استفاده از داروهای تقویت‌کنندهٔ عملکرد مغز و سیستم‌های حمایتی دیگر مثل نوتروپیک‌ها می‌توانند به بهبود حافظه و عملکرد شناختی کمک کنند.
5. تکنیک‌های مداخله‌ای:درمان‌هایی مانند تعویض خون و پلاسما، تزریق مواد مغذی و هورمون‌ها، می‌توانند به بهبود برخی از شاخص‌های سلامتی و کاهش برخی علائم پیری کمک کنند.
6. علوم زیست‌پزشکی و بیوهکرینگ: افراد و جوامعی که در این حوزه فعالیت می‌کنند، بر روی راه‌حل‌های علمی و غیرمتعارف تمرکز دارند که هدف آن‌ها بهبود عمر طولانی و کیفیت زندگی است.

با اینکه برخی از روش‌های ذکر شده هنوز در مراحل تحقیقاتی اولیه قرار دارند یا تنها در حد تئوری هستند، درک رو به افزایش از اینکه چه فاکتورهایی بر فرایند پیری تأثیر می‌گذارند، نوید نزدیک شدن به راهکارهایی برای “پیری برعکس” را می‌دهد. با این حال، مسائل اخلاقی، جوامع و اقتصادی پیرامون این شاخص‌های جدید نیز باید به دقت بررسی و حل شوند.

توضیحات بیولوژیکی روند پیری

روند پیری از نظر بیولوژیکی مجموعه‌ای از پروسه‌های پیچیده است که در سطوح مختلف سازمان‌دهی بیولوژیک – از مولکولی تا سلولی، اندامی، و کل سیستم بدن – اتفاق می‌افتند. درک چگونگی پیر شدن سلول‌ها و سیستم‌ها در بدن به ما کمک می‌کند تا کیفیت بهتری از زندگی در دوران سالمندی داشته باشیم و حتی شاید بتوانیم این فرآیند را مؤثرتر مدیریت کنیم.

1. تغییرات سلولی: هر سلول حیات خود را با مکث در دوره‌های مختلف چرخه زندگی سپری می‌کند. با پیری، سلول‌ها به مرحله سنسنس یا از کار افتادگی می‌رسند که در آن قادر به تقسیم یا انجام وظایف خود نیستند. کوتاه شدن تلومرها در هر دوره تقسیم سلولی، تنظیم ناکارآمد تعمیر DNA، تجمع آسیب‌دیدگی‌های سلولی، و تغییرات اپی‌ژنتیکی که می‌توانند الگوهای بیان ژن را تحت تأثیر قرار دهند، همگی در این فرآیندها نقش دارند.
2. استرس اکسیداتیو و آسیب‌های میتوکندریالی: استرس اکسیداتیو ناشی از تولید رادیکال‌های آزاد که به اجزای سلولی مانند DNA، پروتئین‌ها و لیپیدها آسیب می‌زنند، نقش مهمی در فرایند پیری دارد. میتوکندری، که پیله‌برقی سلول‌ها هستند، با گذشت زمان کارایی خود را از دست می‌دهند و توانایی سلول‌ها برای تولید انرژی کاهش می‌یابد.
3. تغییرات متابولیک و هورمونی: با پیری، تغییراتی در متابولیسم بدن رخ می‌دهد که ممکن است به کاهش توانایی بدن در استفاده از مواد غذایی و مدیریت هورمون‌ها منجر شود. سطوح مختلف هورمون‌ها مانند هورمون‌های جنسی، هورمون رشد، و انسولین می‌توانند کاهش یابند یا نامتعادل شوند.
4. التهاب مزمن: التهاب مزمن، که می‌تواند نشان‌دهنده‌ی پاسخ ضعیف سیستم ایمنی باشد، با بسیاری از بیماری‌های مرتبط با سن مانند آرتریت، بیماری‌های قلبی عروقی، و بیماری آلزایمر مرتبط است.
5. تجمع پروتئین‌های غیرطبیعی: با افزایش سن، توانایی بدن در تجزیه و خلاص شدن از پروتئین‌های آسیب دیده یا ناکارآمد کاهش می‌یابد، و این امر می‌تواند به تجمع پروتئین‌هایی مانند آمیلوئید در مغز منجر شود که با بیماری‌های نورودژنراتیو مرتبط هستند.
6. کاهش تجدیدپذیری: توانایی سلول‌ها برای تجدید و ترمیم نیز با پیری کاهش می‌یابد. این می‌تواند به کاهش تعداد سلول‌های بنیادی در بدن یا کاهش توانایی آن‌ها در تبدیل شدن به انواع سلول‌های مختلف منجر شود، که در نتیجه، ترمیم بافت‌ها و اندام‌های آسیب دیده دشوارتر می‌شود.
7. سیستم ایمنی: فرآیندی به نام ایمونوسنسنس که در آن سلول‌های ایمنی کمتر مؤثر و بیشتر مستعد ایجاد التهاب می‌شوند، نیز با پیری ارتباط دارد.
8. تغییرات حسی ویژه سن: کاهش حس بویایی، بینایی و شنوایی نمونه‌هایی از این دست تغییرات هستند که بر کیفیت زندگی تاثیر می‌گذارند و با پیری شایع‌تر می‌شوند.

فرآیند پیری متعاقب و متأثر از تعادل بین آسیب‌ها و توانایی بدن برای مقابله و تعمیر این آسیب‌ها است. این معادله‌ی پیچیده به شرایط محیطی، شیوه زندگی و عوامل ژنتیکی‌عمیقاً وابسته است.

تغییرات در سبک زندگی برای جلوگیری از پیری زودرس

1. اهمیت تغذیه و رژیم غذایی متعادل: یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی حیاتی برای حفظ عملکرد بهینه‌ی بدن ضروری است. مصرف کافی پروتئین، چربی‌های سالم، کربوهیدرات‌های پیچیده، ویتامین‌ها و مواد معدنی، به حفظ ساختار و عملکرد سلول‌ها کمک می‌کند و از پیری زودرس جلوگیری می‌کند. رژیم‌های ضد التهابی مانند رژیم مدیترانه‌ای هم می‌توانند در جلوگیری از بیماری‌های مزمن مرتبط با سن مفید باشند.
2. تأثیر ورزش و فعالیت بدنی: ورزش منظم نه تنها کمک می‌کند وزن سالمی حفظ شود و به مبارزه با بیماری‌های مزمن می‌پردازد، بلکه تأثیرات مثبتی روی سلامت روان و کاهش استرس دارد. فعالیت بدنی می‌تواند با افزایش گردش خون و بهبود عملکرد متابولیکی، به تأخیر در فرایند پیری کمک کند.
3. استرس، خواب و روابط اجتماعی: پیری با استرس مداوم و خواب نامناسب مرتبط است که می‌تواند به سرعت بخشیدن به روند پیری منجر شود. مدیریت استرس از طریق تکنیک‌های آرام‌سازی و داشتن الگوی خواب سالم، اهمیت حیاتی دارند. همچنین، حضور در شبکه‌های اجتماعی حمایت‌کننده می‌تواند به کاهش استرس و بهبود حس معناداری و رضایت از زندگی کمک کند.

 مدیریت استرس و سلامت روان برای جوان ماندن

1. تکنیک‌های مدیریت استرس: استفاده از روش‌های مدیریت استرس مانند تنفس عمیق، تن‌آرامی عضلانی، تجسم هدایت‌شده و تکنیک‌های شناختی رفتاری می‌تواند به کاهش تاثیرات منفی استرس بر بدن و ذهن کمک کند. مدیریت استرس برای مقابله با استرس اکسیداتیو و التهاب مزمن مهم است که هر دوی این‌ها با پیری مرتبط هستند.
2. یوگا، مدیتیشن و سایر روش‌های کاهش استرس: یوگا و مدیتیشن، به عنوان دو رویکرد سنتی برای کاهش استرس، به ثبات ذهنی و جسمی کمک می‌کنند. این پرکتیس‌ها می‌توانند به کاهش فشار خون، بهبود تنفس، کاهش ضربان قلب، و تعادل هورمون‌ها کمک کنند.
3. نقش سلامت روان در کاهش علائم پیری: سلامت روان نقش مهمی در تجربه پیری دارد. افسردگی، اضطراب و دیگر مشکلات روانی می‌توانند بر سلامت جسمانی نیز اثر بگذارند. پرداختن به مسائل روانی و افزایش رضایت و خوشبختی شخصی می‌تواند به زندگی سالم‌تر و افزایش طول عمر کمک کند.

آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی و افزایش طول عمر

آنتی‌اکسیدان‌ها، ویتامین‌ها و مواد معدنی: آنتی‌اکسیدان‌ها مولکول‌هایی هستند که می‌توانند با رادیکال‌های آزاد مبارزه کنند و آسیب‌های ناشی از استرس اکسیداتیو را کاهش دهند. ویتامین‌ها مانند A، C، E و گروه B، همچنین مواد معدنی مانند سلنیوم و روی، نقش موثری در محافظت سلول‌ها دارند. مکمل‌های غذایی و غنی‌سازی رژیم روزانه با غذاهای حاوی این ترکیبات می‌تواند به کاهش فرسودگی سلولی و دفاع از بدن در برابر بیماری‌های مرتبط با سن کمک کند.

• سوپرفودها و آنتی‌ایجینگ: سوپرفودهایی مانند توت‌ها، کلم بروکلی، انار، کاکائو و دیگر غذاهای دارای تراکم بالای مواد مغذی ممکن است تاثیر مثبتی در طولانی‌تر کردن عمر و بهبود سلامت داشته باشند. این غذاها غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها هستند و می‌توانند در محافظت از بدن در برابر بیماری‌ها و تاثیرات مرتبط با سن نقش داشته باشند.
• رژیم‌های غذایی محدودکننده‌ی کالری و فواید آن‌ها: محدود کردن کالری‌های دریافتی بدون کاهش مواد مغذی اساسی، به طور بالقوه می‌تواند فرایند پیری را کند کند و طول عمر را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده‌اند که محدودیت کالری می‌تواند به بهبود حفظ متابولیسم سلامت، کمک به کاهش التهاب و بهبود توابع سلولی کمک کند.

رویکردهای علمی نوین در معکوس سازی روند پیری

1. ترمیم DNA و نقش تلومرها: ترمیم DNA و حفظ طول تلومرها دو استراتژی کلیدی در مقابله با پیری هستند. ترمیمات DNA می‌توانند به حفظ سلامت ژنتیکی و کاهش احتمال بروز بیماری‌های مزمن کمک کنند. همچنین، فعالیت تلومراز می‌تواند به حفظ طول تلومرها و بهبود طول عمر سلول‌ها مرتبط باشد.
2. تکنولوژی‌های پپتید و سلولی: تحقیقات دربارهٔ پپتیدهای تقویت‌کننده سلامت و ترمیم‌کننده‌های موجود در سلول‌ها می‌تواند پتانسیلی برای تولید داروها یا فرایندهای درمانی فراهم کند که فرآیندهای پیری را کنترل کرده یا معکوس نمایند.
3. روند تحقیقات و اقدامات تجربی در پیشگیری از پیری: عرصه پیشگیری و درمان پیری به سرعت در حال تکامل است و شامل تحقیقات در زمینه‌های ویرایش ژن‌ها، سلول‌های بنیادی، بیومارکرهای مرتبط با پیری، متابولیت‌ها و نوعی تراپی مولکولی است که می‌توانند به احیای عملکرد سلولی یا تحریک مکانیزم‌های طبیعی ترمیم و بازسازی سلولی کمک کنند.

 نقش مکمل‌ها و داروها در جلوگیری از علایم پیری

1. مکمل‌های دارای فواید ضدپیری شناخته‌شده: برخی از مکمل‌ها مانند رزوراترول، کوآنزیم Q10، و سایر آنتی‌اکسیدان‌ها برای داشتن خواص ضدپیری شناخته شده‌اند و می‌توانند جزئی از برنامه‌های ضدپیری افراد باشند.
2. داروهای جدید و تحقیق درمانی: موادی مانند متفورمین که بر تنظیم متابولیسم و کاهش خطر بیماری‌های مزمن تأثیر دارند، در حال مورد بررسی قرار گرفتن هستند. به علاوه، تحقیقات بر روی سنولیتیک‌ها و مهارکننده‌های موسمی ادامه دارد.
3. هشدارها و راهنمایی‌های مصرف مکمل و دارو: مصرف هرگونه مکمل یا دارو باید با دقت و تحت نظارت پزشک انجام شود تا از بروز عوارض جانبی یا تداخلات دارویی جلوگیری شود.

 عملکرد ورزش و فعالیت بدنی و نشاط جوانی

1. ورزش‌های مناسب برای تقویت عضلانی و استقامتی: ورزش‌های هوازی مانند پیاده‌روی، شنا و دوچرخه سواری به بهبود عملکرد قلب و عروق کمک می‌کنند. تمرینات مقاومتی مثل بلند کردن وزنه‌ها برای حفظ و افزایش توده عضلانی و استقامت ضروری است.
2. تمرینات مقاومتی و انعطاف‌پذیری: تمریناتی مانند یوگا یا پیلاتس به افزایش انعطاف‌پذیری، تعادل و تقویت عضلات کور بدن کمک می‌کنند.
3. توصیه‌های ورزشی برای گروه‌های سنی مختلف: انتخاب نوع و شدت ورزش باید براساس سن و سطح فیتنس فردی انجام شود. ورزش‌های سبک‌تر برای افراد مسن‌تر و ورزش‌های شدیدتر برای جوانان توصیه می‌شود.

سایر عوامل موثر بر روند پیری:

1. نقش خواب و کیفیت آن: خواب کافی و با کیفیت برای بهبودی و بازیابی بدن حیاتی است و کمبود خواب می‌تواند به افزایش استرس اکسیداتیو و التهاب منجر شود.
2. اهمیت پیشگیری به جای درمان: پیشگیری از بیماری‌ها اغلب آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر از درمان آن‌ها است. اقدامات پیشگیرانه می‌توانند شامل واکسیناسیون، غربالگری‌ها و تغییرات سبک زندگی باشند.
3. تأثیر محیط و پرهیز از آلودگی‌ها: محیط زندگی باید تا حد ممکن از عوامل آلوده مانند دود سیگار، آلودگی هوا و سموم شیمیایی پاک باشد.

نقش فناوری و پزشکی آینده و پیری

1. پیشرفت‌های ژنتیکی و بیوتکنولوژی: ویرایش ژنتیک و دیگر فناوری‌های پیشرفته می‌توانند به پیشگیری، مدیریت و درمان بیماری‌های مرتبط با سن کمک کنند.
2. استفاده از فناوری‌های نوین در مانیتورینگ سلامت: داده‌های بزرگ و هوش مصنوعی می‌توانند به ردیابی و تفسیر علائم حیاتی و پیش‌بینی بیماری‌ها کمک کنند.

جمع‌بندی و رویکرد جامع

• خلاصه‌ای از استراتژی‌های پیش‌گفته: به کارگیری یک رویکرد متعادل و جامع شامل تغذیه مناسب، فعالیت بدنی متناسب، مدیریت استرس، خواب کافی و دوری از آلودگی‌ها برای مبارزه با پیری ضروری است.
• توصیه‌های نهایی و گام‌های عملی بعدی: برای ادامه زندگی سالم و جلوگیری از پیری زودرس، انجام چکاپ‌های دوره‌ای، رعایت یک سبک زندگی سالم و در نظر گرفتن فناوری‌ها و پیشرفت‌های پزشکی جاری و آتی توصیه می‌شود.

نتیجه‌گیری:

روند پیری پیچیده و دارای ابعاد متعدد است که شامل تغییرات سلولی و مولکولی تدریجی و تأثیرات محیطی و سبک زندگی می‌شود. درک این تغییرات به ما امکان می‌دهد تا راه‌هایی برای سلامتی بهتر در دوران پیری و شاید حتی کند کردن یا برعکس کردن برخی از جنبه‌های پیری پیدا کنیم.